Vólvese falar nos medios do Estado español dos saltos dos emigrantes africanos á fronteira de España con Marrocos. Vólvome lebrar dos emigrantes que buscan Europa por mar. Mal, nunca debín esquecerme. Doume conta de que tamén participo da amnesia inducida na que vive a sociedade. Mal, tamén. Quero falar do tema para que non esquezamos.
Se ben a día de hoxe a emigración “ilegal” -ten o seu o cualificativo- nos países do norte do continente africano non ten xa tanta incidencia no Estado español -isto é perfectamente entendible ao vermos a situación política e económica que vive España hoxe- esta foi un asunto moi de actualidade na primeira década do s. XXI nos medios de comunicación estatais, pois, por aqueles anos, a cantidade de xente que fuxía desesperada da miseria dos seus países de orixe en embarcacións penosas ou que trataban de salvar un cruel muro con arames de espiña era alarmante.
Ben pode saberse que é o que pasa cando estas persoas chegan ao Reino -si, seino, estamos no s. XXI- de España: chámanos “ilegais”… e por que? pois non o sei; éme difícil entender o concepto de ilegalidade aplicado a un ser humano por razóns de orixe -talvez o comprendería se vivise en 1234, non agora-. Os poucos que chegan vivos reciben unha mínima atención de ONGs e xa están listos para ser repatriados. Coma quen regresa á cadea despois da fuga, volven desterrados á fame. Un aplauso á filantropía da Administración española!
E claro; despois disto un pensa que o normal sería que un estado digamos moderno, digamos fachendoso do seu máis que discutible sistema democrático recibise cos brazos abertos a calquera persoa que quixese entrar a traballar e, polo conseguinte, contribuír no desenvolvemento do Estado co pago dos seus correspondendes impostos, un pregúntase cal é a diferenza entre un inmigrante que veña do país dos gringos e un inmigrante procedente de Alxeria. Un preguntase iso e non atopa a diferencia, pero si sabe de que xeito van tratar a un e de cal van tratar a outro.
Parece que Occidente non se quere facer responsable das consecuencias da colonización salvaxe á que someteu África, abandonando -en efectos teóricos-, a comezos do s. XX, os estados que eles mesmos crearan de xeito artificial no continente, deixándoos literalmente espidos ante o capitalismo global, brutal e sen piedade, provocando todo tipo de conflitos e fames que perduran até hoxe e perdurarán moitos anos máis.
Lembrémonos, pois, sempre do mundo no que vivimos. Sexamos críticos e intentemos chegar á causa dos problemas aínda que non lle resulte de interese ningún ao poder.
Vénseme á mente unha canción dos Dios Ke Te Crew. Perfecta para a ocasión.
http://www.youtube.com/watch?v=3s0ZHyVj0qw
Ferruxe-Ruxe 